แม่รักและอดทน เพื่อลูกเสมอ ไม่ว่ายากลำบากเพียงใด
แม่บันทึกปี ๔๕ ทิ้งท้ายว่า
"ป.ล.อยากจะฝากบอกผู้หญิงทั้งหลายที่มีอันต้องเลิกกับสามี เห็นบางคนคิดฆ่าตัวตาย
ขอให้เลิกเสีย หันมาต่อสู้ชีวิตใหม่เพื่อลูกต่อไป
แม่กับฉัน ตอนจบธรรมศาสตร์ปี ๒๕๑๗ แม่กับแม่ปฏิวัติหลายคนไปร่วมเดินขบวน รวมทั้งวันระเบิดลงใกล้ๆ ที่ประท้วงฐานทัพอเมริกัน
แม่ไปรับหน้าคุกลาดยาว จูงมือฉันและ เหน่ง นศ.เกษตร ที่ถูก จับข้อหาคอมมิวนิสต์ ๙ นศ.กรรมกรอ้อมน้อย ๓๐ มีค.๑๙ ไม่ได้ประกันตัว แม่คอยไปเยี่ยม และเมื่อถูกซ้อมในคุก มีขบวนชุมนุมประท้วงช่วยเราหน้าคุก แม่ไปพูดด้วย จน"สมหญิง"สื่อขวาจัด สมัยนั้นเอาแม่ไปด่าทางวิทยุ โจมตีว่าแม่เลี้ยงลูกเป็น"คอม"
แม่ลำบากมากตอนฉันกับพี่ ส.ฝ้ายเข้าป่าหลัง ๖ ตุลา แม่เก็บรูปนี้ที่ฉันส่งมาจากป่ารูปเล็กๆไว้ จนฉันกลับมา ไม่เคยต่อว่าลูกที่"ทิ้ง"ไป
เมื่อฉันติดคุกพร้อมสามีและลูกอ่อนสองเดือนครึ่ง แม่ทำกับข้าวให้ ส.ฝ้ายไปส่ง ทุกอาทิตย์ เมื่อลูกชายหกเดือนและป่วย แม่กับพี่สาวรับจากคุกเอามาเลี่้ยงให้
แม่กับฉันและครอบครัวสามพี่น้อง ป.โทสตรีศึกษา มธ.
แม่ ฉัน ป้าน้อย-แตงอ่อน ผู้นำกรรมกรอ้อมน้อยรุ่น ๑๔ ตุลา๑๖ ในงานรำลึก ๒๐ ปีทนง โพธิ์อ่าน ที่อนุสรณ์สถาน ๑๔ ตุลา ๑๙กค.๕๔
แม่กับป้านอยร่วมอุทิศส่วนกุศลให้ ทนง โพธิ์อ่าน และผู้นำกรรมกรนักต่อสู้ในปวศ.ทุกท่าน
แม่กับคุณอังคณา นีละไพจิตร
